İNSAN GAFLETTE OLDUĞUNUN FARKINDA MI?

İnsan, bazı hal ve davranışların, eylem ve hareketlerin, tutum ve faaliyetlerin gafletten kaynaklandığını ileri sürmektedir.

Peki gaflet nedir?
Sözlüklerde gaflet kelimesinin ne anlama geldiğine göz attığımızda: “Dalgınlık, dikkatsizlik, yanılma, ihmal, boş bulunma, habersiz olma, gevşek davranma gibi sözlerle ifade edilmiştir. Gaflet, insanın gerçek görevlerini, dünyaya geliş amacını unutması hali anlamına gelen bir anlam olarak da yazılmıştır. Gaflet öyle bir hâldir ki; kişi bakar görmez, işitir duymaz, okur anlamaz olur.

Peki gaflet halindeyken neyi görmüyor, duymuyor ve hissetmiyor insan?
Neyi akletmiyor?
Kendini öncelikle…
Yapıp ettiklerinin ne anlama geldiğini… İyi veya kötünün akıbetini…
Zulüm veya adaletin, hayır ve şerrin, doğru ve yanlışın farkını…
Varoluşun anlamını…
O zaman, gaflet içindeki insan, hayatın gayesini anlamıyor ve ona göre bir hayat düzenine gitmiyor demektir.
İnsan aldanmaya açık ve hatta kendi kendisi tarafından bile aldatılmaya açık bir varlık… İçindeki bir ses de sürekli uyarmak üzere sesleniyor insana…

Gaflete düşme! Gaflete düşme!
Dikkat et! Uyan gafletten!

Gör, görmen gerekeni, duy, duyman gerekeni, hisset, hissetmen gerekeni…
Ey insan, gaflette olduğunun farkında mısın, yoksa kendi kendini inandırmaya, aldatmaya, uyutmaya devam ediyorsun…

Gaflet aslında hayatta gerekli olan bir şeyin önemini kavrayamama halidir.
Ya gaflet uykusunda geçen bir ömür… Boş şeylerle harcanan bir hayat…

16. yüzyıl Divan şairlerinden olan Zati ne güzel söylemiş:

Ne güzel vakı’adır bu ki açıp can gözünü
Hab-ı gaflette geçen ömrümü rü’ya gördüm.

(Can gözünün yani gönül gözünün açılıp, gaflet uykusunda geçen ömrümün gerçek olmayıp yaşanmadığını, bir rüya olduğunu görmek, ne güzeldir.)

Aslında gaflet, insanların gerçek sorumluluklarını unuttukları bir durumu ifade eder.
En çok şaşılan kimse, gafletinden kendinin de haberi olmayan kimsedir.
Sakın hayatın hedefini, gaye ve maksadını düşünmeden yaşayan “gafillerden olma”!

Ne dersiniz, bu konu düşünmeye değer mi?

Düşünün ey basiret sahipleri!

Unutulmamalı ki gaflet uykusu, pahalıya mal olur!

Yapılan kötülükler ve iğrenç işlerin ardından insanın kendini “gaflete düştüm”, “bir anlık gaflet”, “ gaflete yakalandım” sözleriyle savunması ne demektir?

Yaşanan olaylar, karşılaşılan durumlar, görünen manzaralar karşısında insan feryad ediyor: Eyvah, bu ne gaflet!

Gafletten uyan ey insan!

Göremediğini gör!

Anlayamadığını anla!

Bilmediğini bil!

Silkin artık bu gaflet uyukusundan, kendine gel!

Kendine gel ey gafil insan!

İnsan, düşünecek, haddini bilecek, gaflete düşmeyecek…

Hz. Mevlana’ın sözüne kulak vermeli: “İnsanı ateş değil, gafleti yakar. Herkeste kusur görür, kendisine kör bakar. Neye nasıl bakarsan, o da sana öyle bakar.”

Gaflette olan, gönlüne gelen nefsi duyguları, vesveseleri canlandırır, kapıldığı hayaller hoşuna gider, boş ümitlere düşer, zamanının farkında olamaz.

Duygularımızla oynandığını, oynananlardan bi-haber gafil kaldığımızı fark edip boş vermeden müdahale etmesi gerekiyor insanın.

Bazen bir anlık gaflet insana ağır bedel ödetmeye yeterdir. Gaflete düşen insan, yakınında bile oynanan oyunları göremez.

Gaflet içinde kalmak, dalgınlığı yüzünden çevresinde olup bitenden habersiz olmak, her söylenene inanmak, sorgulamadan kendini savunmaktır.

Hiç şüphesiz ki gafletin sonu pişmanlıktır. O zaman pişmanlıktan önce gafletten kurtulmak gerekir.
Gaflet, insanı nerelere sürüklediğini bir görebilse…
Gaflet devam ettikçe, biter mi insanlığın çilesi?

Ne oldum diyerek kendini dev aynasında görenler nasıl bir gaflete düştüklerinden habersiz!

Gaflet içinde boşa geçen bir ömür!

Bu nasıl bir gaflettir ki…
Gaflet, akıl ve duyguları yanıltan bir sebeptir.
Uyanık ol… Gaflete düşmek insana yakışmaz.

Bazen insanın en büyük düşmanı gaflet olur, hatta büyük felaketlere yol açar.
İnsanın ömür sermayesini değerlendirmesi için, ceryan eden olaylarda gerçekleri görebilmesi için, etrafında hatta en yakınında dönen oyunları farkedebilmesi için, yapılan hileleri anlayabilmesi için, önemsiz ve kıymetsiz şeylerle uğraşmaktan vazgeçmesi için, huşu ve huzurunu bozacak her çeşit düzenlemeleri bertaraf edebilmesi için mutlaka gafletten kurtulmalıdır insan. İnsan, unutmamalıdır ki kendisini rahat bırakmayan iki düşmanı olan gaflet ve rehavetten kurtulma çarelerini bulmalıdır. Hakikatı görmekte, gerçeği algılamakta, doğruyu bulmakta en büyük engel gaflettir.

Ya insanın gafletini istifade etmek için pusuda bekleyen fırsatçılar…
Bazı insanların yapıp ettiklerine baktığında, söylenen sözlere kulak verip dinlediğinde, perde arkası oynanan oyunların açığa çıktığında, maskelerin düşüp gerçek yüzlerin görüldüğünde, yalan dolanlarla aldatıldığında, sergilenen tuzaklara düşürüldüğünde, saf niyetiniz istismar edildiğinde, insanlara güveniniz ve inancınız sarsıldığında, kendinize dönüp baktığınızda ağzınızdan şu sözler elbette dökülür:

Ah bu gaflet, ah bu gaflet!

Derin bir gaflet uykusundan dolayı ferasetini, basiretini, şuurunu kaybeden bir insandan, bir toplumdan ne beklenir?

İnsanı, gafletinden istifade ederek, menfaatleri için, ihtirasları için kulanmak isteyenlerin nasıl da peşlerinde koştukları bir gerçektir.

Sorgulamadan, düşünmeden, araştırmadan gaflet içinde geçirilen bir hayata ne demeli?

Aman gaflete düşme!

İnsan bazen kendini unutarak, yaşadığı anın farkına varamamakla gaflete düşer. Asıl olan gaflete düşmemektir, her zaman haberdar ve uyanık olmaktır, yoksa ondan sonra feryad u figanın bir faydası yoktur.
Olup bitenleri gafletle seyreden insan, daima aldatıldığından şikayet eder. Kendisini değil hep başkasını suçlar. Kendi eksiklerini, hata ve yanlışlarını, yetersiz ve kararsız yaklaşımlarını görmeden, gafletten kurtulmasının mümkün olmadığını bilmelidir.

İnsan itiraf etmelidir ki bazı dönemlerde gafletli zamanlar geçirdiği de olmuştur. Önemli olan, bunun farkına varmak ve kurtulmaktır.
“Ah bu gaflet!” demenin de, gafletlerin en büyüğüdür.

Kendimize sorma zamanı gelmedi mi?

İçinde bulunduğumuz gaflet uykusu daha ne kadar devam edecek!

Kulaklarımıza tıkadığımız bu gaflet pamuklarını ne zaman çıkaracağız!

Gözümüze inen gaflet perdesini ne zaman yırtacağız!

İnsan, gafletinden dolayı nasıl hareket ettiğinden, nasıl aldatıldığından, nasıl kandırıldığından haberi var mıdır?

Uyan ey gözlerim, gafletten uyan!
Uyan ey gönül, gafletten uyan!