Bir köpek doğduğu zaman köpektir,ölürken de köpektir. Bir keçi doğduğunda keçidir, ölürken de keçidir. Bir kurt doğduğunda kurttur, ölürken de kurttur. Bir insan doğduğunda insandır, ancak ölürken bazen köpek olarak ölür.
Bazen deve olarak ölür, bazen eşek olarak ölür, ender olarak da insan olarak ölür.
Osman Kemali Hz.leri “İnsanda 72 kötü ahlak var. Bu alemde hangi ahlakı benimsemişse onunla ölür.” buyuruyor.
Mesela şehvet düşkünü ise o öbür alemde maymun ahlakı ile devam eder. Önemli olan iyi ahlakla insan olarak beka alemine geçebilmek.
Resulullah sav de şerefli hadislerinde “Ümmetim yetmiş üç fırkaya ayrılacak, bunların içinden bir fırkası EHL-İ NECAT olacaktır.” buyurmuşlar.
İbn-i Arabi ksa hazretleri der ki;
“Hakiki nimet insanın ölümü ve kendisinden zuhur ettiği aslına dönmesinden sonraki halidir.” Burada herkes kendi mertebesini gerçekleştirir. Herkesin nimeti, bu mertebeye, yani Allah’a yakınlığı derecesine göre olur. Hayatında Kamil anlamda vahdeti gerçekleştiren ve bu vahdetin sırrını bilen kimse, en büyük nimeti elde eder. Bu vahdetin sadece bir kısım sırlarını idrak edenin nimeti ise idrakine göredir. Cennet ve Cehennem, Allah’a yakınlık ve O’ndan perdeli kalma azabının iki durumudur.
YA RABBİ NİYAZIMIZ BİZİ EHL-İ BEYT AHLAKI İLE ŞEREFLENDİR. AMİN AMİN AMİN…
MUHABBETLE…
