Ruhî mertebelere erişebilme ve aynı ölçüde ahlâkî zaaflar gösterebilme… Kalbin hangi yöne meylederse…
Hayırdan çok şerre yaklaştıran, aklın hududundan sıyrılan nefse uyanlar, düşmanın isteğince hareket etmiş olurlar.
Heveslerinin esiri oranında hüsrana uğrarlar.
Gördüğünüz sadece bir serap… Susuz gönlünüzü kandırmayın…
وَلاَ تُلْقُواْ بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ
“Kendi ellerinizle kendinizi tehlikeye atmayın!” (2/Bakara: 195)
Kulluk Hakk’a, kölelik Hakk’tan gayrısına bağlılıktır.
Nefis Allah’tan başkasına tapanların tanrısıdır.
Yaradılış sırrı, insanın dünyaya geliş gayesi, kulluktan ibarettir.
Nefsini ten evinde besleyenlerin, arzularını dizginlemeyenlerin durumu vahimdir.
Ancak nefsin ateşini söndürebilenler, O’nun her şeye muktedir kudreti karşısında kendi aczliğini fark edenler, tam teslimiyete bürünebilir. Abd olan, gerçek manada hür olan, Allah’ın takdir ettiğine rıza gösterir.
Hakk’ın yarattığı her şey O’na boyun eğmiş ve secde etmiştir.
أَوَ لَمْ يَرَوْاْ إِلَى مَا خَلَقَ اللّهُ مِن شَيْءٍ يَتَفَيَّأُ ظِلاَلُهُ عَنِ الْيَمِينِ وَالْشَّمَآئِلِ سُجَّدًا لِلّهِ وَهُمْ دَاخِرُونَ
“Görmüyorlar mı ki Allah’ın yarattığı şeylerin gölgeleri bile nasıl sağdan soldan sürünüp Allah’a secde ederek dönmektedir?” (16/Nahl: 48)
Yüce mertebelere ulaşan kişiler çok amel işledikleri için değil, nefislerini arındırdıkları için yükselir. Ubûdiyet, ibadete üstün gelir.
Benlik davasını güden nefis, tahtını kolay kolay devretmez. Riya hastalığı öylesine sahiplenir ki bedeni ha deyince terk etmez.
اَللَّهُمَّ رَحْمَتَكَ أَرْجُو، فَلاَ تَكِلْنيِ إِلىَ نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ، وَأَصْلِحْ ليِ شَأْنِي كُلَّهُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ
“Ey Allah’ım! Senin rahmetini umuyorum, beni göz açıp kapayıncaya kadar da olsa nefsimle baş başa bırakma. Halimi tümüyle düzelt, Sen’den başka ilah yoktur.” (Ebu Dâvûd, Edeb, 110)
İkilik çıkaran heva ve hevesi göz ardı edip “cihad-ı ekber”de cenk edebilmek zordur.
Düşmanların en kuvvetlisine, içindekine karşı koyabilen mücahit olur.
Şimdi muhakeme zamanı… İtaatin Yaradan’a mı, yaratılana mı?
İnsanoğlunun nefsine hakim olmasi ve gerçek kullugunu Yüce Yaradan Allah a yapmasi üzerine güzel bir yazı olmuş. Kaleminize sağlık. .Yolunuz açık olsun.
Güzel,anlamlı ve bilgi içeren yazınız için teşekkür eder.;İyi çalışmalar dilerim.
hoş bir anlatım
Bizim bu nefsimiz de doymamak hususunda, cehennemin bir cüzüdür. Nefsin cehennem ateşini, ancak Cenab-ı Hakk’ın kudret ayağı bastırır, söndürür. Zaten azgın nefsi öldürecek oku da Cenab-ı Hakk’tan başkası atamaz. (Mevlana)
Tebrikler.
Yüreğinize sağlık..